[BL โดจิน] [นิยาย] เรื่องสั้น "กัปตันเฉินเฟิงถูกคุมขัง" จบแล้ว

“กัปตันเฉินเฟิงไปเรือนจำ”

เฉินเฟิงอายุ 30 ปี，ตอนนี้เขาเป็นกัปตันของหน่วยสืบสวนคดีอาญาของ W City，ผู้บังคับบัญชาระดับที่สอง。เกิดในกองทัพ เขาเป็นนักสืบ Jagged ที่มีชื่อเสียง，ทักษะที่โดดเด่น，กรณียากและร้ายแรงสามารถแก้ไขได้。ในสายตาคนนอก，ชีวิตของเขาจะราบรื่นเสมอ，แต่ฟ้าคาดเดาไม่ได้，ที่เกี่ยวข้องกับชีวิตที่เหลืออยู่ของเขา，แต่มันจะเป็นชีวิตที่เจ็บปวดและอับอายในคุก...
ภายใต้การดื่มของคุก，เฉินเฟิงขยับร่างกายของเขา，ก้าวออกจากเซลล์，ค่อยๆย่องเข้าไปในกรงอากาศ，มือบนศีรษะ。ดวงอาทิตย์ฤดูร้อนส่องแสงตรงสู่ท้องฟ้า，เวียนหัว，เหงื่อโชกโชกเครื่องแบบคุก。อาการชาที่ขาส่วนล่าง，แต่ยืนตัวตรงไม่ได้。ใช้ประโยชน์จากคุกโดยไม่รู้ตัว，เฉินเฟิงเงยหน้าขึ้นอย่างลับๆ，มองฟ้าใสผ่านรั้วเหล็ก，ท้องฟ้าไม่มีที่สิ้นสุดอีกต่อไป。มันร้อนขึ้น，เหงื่อยังเพิ่มเป็นสองเท่า，ในที่สุดเสียงนกหวีดแห่งการพักผ่อนก็ดังขึ้น。การปล่อยอากาศภายนอกที่เรียกว่าการปล่อยอากาศเป็นการลงโทษอย่างต่อเนื่อง，เฉินเฟิงคุกเข่าลงบนพื้นอย่างอ่อนแรง，พิงศีรษะหัวล้านที่ตากแดดกับตะแกรงเหล็กของกรง，หลับตาและพักผ่อน。ความคิดของฉันย้อนไปเมื่อตอนที่ฉันอยู่ในคุกเมื่อครึ่งปีที่แล้ว...
【เหตุการณ์】
ภารกิจสิ้นสุดแล้ว，เฉินเฟิงนำทีมจับกุมพ่อค้ายาหลบหนี，ได้นั่งยองๆกลางเมืองทั้งวัน。เป้าหมายปรากฏขึ้น，เฉินเฟิงและผู้ใต้บังคับบัญชาสกัดกั้นการหลบหนีของผู้หลบหนีอย่างเด็ดขาด，ลี้ภัยจับสาวไร้เดียงสาข้างถนนเป็นตัวประกัน，สู้กับจิงชา。
เฉินเฟิงถือปืน，เล็งไปที่ผู้ลี้ภัย，แต่ตีหญิงสาวที่อยู่ในอ้อมแขนของผู้ลี้ภัย，คนร้ายฉวยโอกาสทิ้งหญิงสาวหนี，สาวไม่มีสัญญาณชีพ。
เฉินเฟิงสัมผัสลมหายใจที่หยุดยาวของหญิงสาวด้วยนิ้วของเขา，คุกเข่าลงช้าๆ，ฉันจะไม่มีวันปล่อยคุณไป，ฉันจะใช้ชีวิตที่เหลือเพื่อรับผิดชอบต่อความผิดพลาดของฉัน。
เฉินเฟิงเปลี่ยนกุญแจมือที่เขาถืออยู่โดยมีรองกัปตันอยู่ข้างๆ，โบกมือให้ใส่กุญแจมือ。หลังจากที่รองกัปตันดำเนินการตามคำขอ，ค่อยๆกดโทรศัพท์，แจ้งเหตุฉุกเฉินต่อผู้บังคับบัญชา，เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น，ซ่อนอดีตไม่ได้。
ครึ่งชั่วโมงต่อมา，รถจิงหลายคันวิ่งมา，จิงพิเศษติดอาวุธครบมือลง，เฉินเฟิงที่กำลังคุกเข่ารอพื้นถูกมัดด้วยเชือก，คุ้มกันขึ้นรถบัส。หลังจากถูกมัดไว้ เฉินเฟิงก็เคลื่อนไหวลำบาก，แต่สารวัตรที่รับผิดชอบในการคุ้มกันจิงไม่ได้ตั้งใจจะช่วยแม้แต่น้อย，เฉินเฟิงสามารถค่อยๆ เดินไปที่รถทีละก้าว。พอขึ้นรถ，เฉินเฟิงถอดหมวกและคุกเข่าลง，Wu Jing ล็อคคอของ Chen Feng โดยล็อคคอไว้ที่ผนังรถ，ตั้งแต่วินาทีที่แหวนเหล็กเย็นเฉียบมาสวมที่คอของเฉินเฟิง，ฉันจะไม่มีวันปล่อยคุณไป，คุณเป็นอาชญากรอยู่แล้ว。
【ถูกคุมขัง】
รถจิงขับเข้าประตูเรือนจำ，Chen Feng ไม่เคยมาที่นี่ในอนาคตแม้ว่าเขาจะเป็นผู้ตรวจการก็ตาม，เปิดล็อคคอลากลงจากรถ，เฉินเฟิงถูกนำตัวไปที่สำนักงาน，"เปลื้องผ้า，จับหัวของคุณ，หมอบ! "ได้ยินคำสั่ง，เฉินเฟิงรีบถอดเสื้อผ้าของเขาออก，และหมอบตามต้องการ，มือข้างหลังหัว。Jingcha แล้วพูดว่า：ผู้ต้องสงสัยเฉินเฟิง，เพราะคุณยังไม่ได้ถูกตัดสินลงโทษ，แต่หลักฐานการก่ออาชญากรรมนั้นมั่นคง，กักตัวเธอเดี๋ยวนี้。ช่างตัดผมเข้ามา，อย่ารอให้เฉินเฟิงนั่งลง，นั่นคือโกนผมของ Chen Feng ลงในที่นั่งส้วมเหนือหูของเขาสามนิ้ว。"โกนครึ่งหนึ่งเพื่อไม่ให้คุณสารภาพ，เพื่อป้องกันมิให้หลบหนีขณะถูกคุมขัง，หลังออกเสียงประโยคต้องเปลี่ยนเป็นมาตรฐานผู้ต้องขังอย่างเป็นทางการ”。เขานำชุดกักขังผ้าหยาบสีเทาอีกชุดมาให้เฉินเฟิงสวม，กำลังจะพาเฉินเฟิงไปที่ห้องขัง。นักโทษผลักเฉินเฟิงเข้าไปในห้องขังอย่างเย่อหยิ่ง，สวมกุญแจมือ 30 ปอนด์，ล็อคกุญแจแผ่นดิน，เขาล็อคคอของ Chen Feng ด้วยปลอกคอห้อยลงมาจากเพดานก่อนจะจากไป。
ห้องขังมืด，พื้นที่เล็กๆ。ลมมืดจากที่ไหนก็ไม่รู้พัดมาที่หลังศีรษะที่โกนใหม่，เฉินเฟิงไม่สามารถช่วยลดขนาดคอของเขาได้，ห่วงโซ่แหวนคอของเข็มขัดเขย่าแล้วมีเสียง。เข่าจะชา，แต่ร่างกายที่ล็อคไว้ไม่ได้พัก。Xu Le ได้รับคะแนนน้ำอสุจิทั้งหมด 21 คะแนน，กระเพาะปัสสาวะกระตุก，แรงกระตุ้นให้ฉี่โดน，เฉินเฟิงตะโกน "รายงาน" อย่างไร้ประโยชน์，แค่แก้เอง，แต่ปลอกคอทำให้เฉินเฟิงขยับไม่ได้。ทนไม่ไหวแล้ว，ปัสสาวะไหลออกจากร่างกายส่วนล่างของเฉินเฟิง，พุ่งลง，เพราะกายอยู่ใกล้พื้น，น้ำเสียที่ท่วมท้นทำให้เสื้อผ้าของเรือนจำชุ่มโชก，ความรู้สึกเปียกและเย็นในอก，เงยหน้าขึ้น，แต่ต้องสูดกลิ่นเหม็นฉุนของสิ่งปฏิกูล。
คอถูกยึดด้วยปลอกคอโซ่，ขยับไม่ได้เลย，ร่างกายเปียกโชกไปด้วยปัสสาวะเย็น，เป้าจะเหนียวและชื้น，ความเจ็บปวดที่บรรยายไม่ได้。
เฉินเฟิงพยายามอย่างเต็มที่เพื่อโค้งร่างกายของเขาและเขย่าจากทางด้านข้าง，พยายามที่จะย้าย，หลีกเลี่ยงสิ่งปฏิกูลและปัสสาวะใต้ร่างกาย，แต่เชือกก็ตัดขาดอย่างดื้อรั้น，และในการต่อสู้ของเขา，หายใจถี่，ปัสสาวะมีกลิ่นแรงขึ้น，ในขณะเดียวกัน ส่วนล่างของร่างกายก็แข็งขึ้นด้วยแรงเสียดทานคงที่。
ความตื่นเต้นในสถานการณ์นี้ทำให้เฉินเฟิงรู้สึกละอายใจ，เขาพยายามที่จะยับยั้งความปรารถนาของเขา，แต่รากยักษ์ที่แช่ในน้ำโสโครกเย็นและปัสสาวะกลับเร่าร้อนและแน่นขึ้นเพราะความคิดของเขา。เมื่อความปรารถนาอันชั่วร้ายนี้ถูกจุดขึ้น，ก็อดไม่ได้。เฉินเฟิงทำได้เพียงก้มหัวโล้นอย่างช่วยไม่ได้，หลังจากเวลานาน，รากยักษ์อ่อนตัวลง。
【ขึ้นอยู่กับการพิจารณาคดี】
ประตูเหล็กกระแทกเปิดออก，นักโทษสองคนเดินเข้ามา，“วันนี้ฉันจะสอบปากคำนาย”，พูดสิ，นั่นคือการเปิดปลอกคอที่คอของ Chen Feng，พาเฉินเฟิงออกไป。ภายใต้การคุ้มกันของนักโทษสองคน，เฉินเฟิงเดินบนพื้นด้วยเท้าเปล่าในโซ่ตรวน，ชุดนักโทษยังมีคราบปัสสาวะเปียกอยู่。โซ่ตรวนหนักทำให้เฉินเฟิงเดินลำบาก，การผลักและผลักอย่างต่อเนื่องทำให้เฉินเฟิงเกือบจะล้มลง。“อึก，คุณจะไปเมื่อไหร่，ช้ากว่าเต่า。" เรือนจำจิงบ่นอย่างไม่อดทน，ตีเอวเฉินเฟิงอย่างแรง，เฉินเฟิงไม่เสถียร，ล้มลงกับพื้น。เรือนจำจิงเตะและเตะเฉินเฟิง，ปัสสาวะจากเสื้อผ้าของ Chen Feng เปื้อนรองเท้าคุก，ส่งกลิ่นเหม็นรุนแรง。"ไอ้บ้า，กล้าสาดปัสสาวะใส่รองเท้า，บอกเลยอร่อยสุดๆ。“คุกกำลังรีบ，ต่อยหีหนักของนักโทษ (และก้าน)，แล้วยกไม้จิงขึ้นต่อหน้าเฉินเฟิง，กดสวิตช์อิเล็กโทรด。
อิเล็กโทรดบนแท่งจิงทำให้เกิดประกายไฟสีน้ำเงิน，เขายืดไม้จิงไปที่ร่างกายของ Chen Feng ทีละน้อย。
นักโทษจอดไม้จิงโจ้สีดำตรงหน้าไก่ของเฉินเฟิง，เห็นแท่งเนื้อตื่นเต้นสั่นสะท้านอย่างควบคุมไม่ได้，นัยน์ตาตัณหาของเขาหรี่ลงเป็นรอยกรีด，จากนั้นเขาก็เริ่มกดไม้จิงไปที่เป้าของ Chen Feng。
เฉินเฟิงกรีดร้องเสียงแหบหลังจากถูกไฟฟ้าดูด，ร่างกายที่พันธนาการไว้สั่นสะท้าน，กระแสน้ำที่กระทบกระเทือนร่างกายของเขาครั้งแล้วครั้งเล่า，กล้ามเนื้อเกร็งของเขากระตุกอย่างควบคุมไม่ได้， ว่างๆในใจ，ตัวสั่นอย่างรุนแรง，เอสเซนส์ร้อนระเบิด。

เนื้อหานวนิยายที่เหลือฟรีสำหรับผู้ใช้วีไอพี!