[BL โดจิน] [นิยาย] ชีวิตที่ควบคุมโดยแป้นพิมพ์ - ทั้งหมด 10 บท

"ชีวิตควบคุมด้วยคีย์บอร์ด"

บทที่ 1~10

ปล่อย! ปล่อย! เอ๊ะ! !…..
ปวดน่องอย่างรุนแรง，ล้มลงริมทางอย่างควบคุมไม่ได้，วัตถุในมือบินออกไป，หลังเลิกงาน น้ำผลไม้คั้นสดๆ ที่ฉันซื้อมาจากชั้นล่างของบริษัทกลิ้งไปบนพื้นครู่หนึ่งแล้วหกลงกับพื้น，โชคดีที่มีกระเป๋าเอกสารขวางทาง，ไม่เคาะขอบถนน。
“ฉันบอกว่าให้เดินดู，ทำไมไม่ไปกลางทาง ! ไม่ควรจับพอร์ซเลน! “ไม่รู้จะเรียกผู้ชายว่าลุงหรือปู่ดี，จักรยานที่จอดอยู่ขาเดียว，เหมือนพ่นน้ำลายใต้ไฟถนน，ชี้ไปที่หวู่หยางซึ่งยังอยู่บนพื้นดิน，มีคำหยาบคายบางคำออกมาจากปากของฉันเป็นระยะ。
ชุดนี้ถูกซื้อโดย Wu Yang，จบการศึกษามาเกือบปีแล้ว，เขาไม่เคยคิดเลยว่าชีวิตหลังเลิกเรียนจะสมหวังได้ขนาดนี้，อิ่มจนยอมเสียสละหลายอย่างจนจำไม่ได้แล้ว。เขาตบกางเกง，ฉันไม่สามารถกำจัดรอยล้อบนน่องของฉันได้หลังจากสองสามครั้ง，ถอนหายใจอย่างไม่เต็มใจ。
“ขอโทษครับ..” พอพูดแบบนั้น เขาก็ยังไม่ลืมที่จะงอเอวตัวเองเล็กน้อย，เขาไม่มีพลังที่จะจัดการกับเรื่องนี้，สุขใจเล็กๆ ที่พื้นมีแต่น้ำคั้นสดเปล่าๆ，เพื่อฉลองและให้รางวัลตัวเองที่เลิกงานเร็ววันนี้，ยังไม่ได้จิบสักสองสาม?。มีบางคนยืนอยู่รอบ ๆ，ไม่เห็นจะสนุกเลย，และกลับคืนสู่กระแสของผู้คนอย่างเงียบๆ。
อพาร์ทเมนต์ที่เช่าใน Wuyang อยู่นอกถนนวงแหวนที่สี่，เดินทางไปกลับจากที่ทำงานทุกวันคือสามชั่วโมง，ข้อดีอย่างเดียวคือมันอยู่ใกล้ลูกพี่ลูกน้องของฉัน Wu Yu University。
ดังนั้น，หวู่หยางได้รับของขวัญชิ้นใหญ่เมื่อไม่นานนี้，ลูกพี่ลูกน้องของเขา Wu Yu มาหาเขาเพื่อเรียนที่มหาวิทยาลัย，Wu Yu ถูกพ่อแม่นิสัยเสียตั้งแต่ยังเป็นเด็ก，คุ้นเคยกับเขามาก，กลัวจะไม่ชินกับการอยู่หอในโรงเรียน，ฉันใส่เขาใน Wu Yang。ที่น่ารำคาญคือพ่อแม่ของ Wu Yang ก็ชอบ Wu Yu มากเช่นกัน，บางทีเขาอาจจะมีชีวิตชีวา，ครอบครัวต้องการสมบัติที่มีชีวิตเช่นนี้เสมอ。นี่เป็นเรื่องยากสำหรับ Wu Yang，หลังจากทำงานมาหนึ่งปี การรักษาเสถียรภาพเป็นเรื่องยาก，อพาร์ทเม้นท์ขนาดเล็กให้เช่า，พี่ชายอีกคน，หลังจากกลับบ้าน อิสรภาพสุดท้ายก็หมดไป。
ไอไอ! ออกจากลิฟต์，ความพยายามที่จะเปิดไฟสั่งงานด้วยเสียงล้มเหลวอีกครั้ง，หวู่หยางจำไม่ได้ว่าตะเกียงพังมานานแค่ไหนแล้ว，ฉันเพิ่งจำได้ว่าฉันได้มองหาคุณสมบัติอย่างน้อยสิบครั้ง。ไม่มีเวลาเปิดไฟโทรศัพท์，เขาพบว่าประตูของเขาถูกซ่อนอยู่จริงๆ，ไฟห้องนั่งเล่นยังเปิดอยู่，เป็นไปได้ไหมว่าเขาถูกปล้น? แต่หวู่หยูยังอยู่ที่บ้าน。
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ หวู่หยางก็วิ่งแทบจะในทันที，เปิดประตูแล้วมองไปรอบๆ บ้าน，สะอาดมาก，ไม่มีวี่แววของโจร。
“หวู่หยู! คุณอยู่บ้านหรือเปล่า หวู่หยู?” หวู่หยางเรียกสองครั้ง，ไม่มีใครตอบ，ฉันกลัวมากที่ Wu Yang ไม่มีเวลาถอดรองเท้า，ฉันวิ่งไปที่ห้องของ Wu Yu，ประตูปิด，จิตใจของ Wu Yang ได้สร้างภาพที่แปลกประหลาดของ Wu Yang ที่ถูกจับเป็นตัวประกัน，แต่พวกเขาทั้งหมดแตกสลายทันทีที่ประตูเปิดออก。
ชายครึ่งเปลือยกายนอนอยู่บนเตียง，ชุดบาสเก็ตบอลสีแดง，ขาสั้นถึงเข่า，ใส่รองเท้าผ้าใบสีดำ，ไม้เนื้อหว่างขาเป็นเสาหลักฟ้า，ห่มผ้าเช็ดหน้า，หน้าอกขึ้นและลงอย่างรุนแรง，อ้าปากค้างออกมา。
Wu Yang ตกใจและพูดไม่ออก，แช่แข็งที่นั่น，เป้าเงยหน้าขึ้นอย่างไม่ซื่อสัตย์，ภาพนี้ใช้ได้เฉพาะตอนดูหนัง，เขาตู้ลึกสุด ๆ นี้ ไม่อยากจะเชื่อเลยด้วยซ้ำว่าสิ่งที่เกิดขึ้นตรงหน้าเขาคือของจริง!
“หวู่หยู? เซียวหยู?” หวู่หยางกลืน，เข้าใกล้อย่างระมัดระวัง，เขายังได้กลิ่นเหงื่อจากชายบนเตียง，ทันใดนั้นใบหน้าของ Wu Yang ก็ร้อนขึ้น，พลิกผ้าเช็ดตัวปิดหน้าผู้ชาย，ข้างล่างนี้เป็นใบหน้าที่ไม่คุ้นเคยโดยสิ้นเชิง，ดูอ่อนเยาว์，คาดว่าน่าจะอายุพอๆ กับหวู่หยู，ผมสั้นมีสปิริต，แต่ที่เยือกเย็นที่สุดคือ，หน้าตาของผู้ชายคนนี้，ตาเบิกกว้าง，ดวงตาของเขาดูเหมือนจะผ่านวูหยาง，ถือว่าหวู่หยางไม่เป็นอะไร，โบกมือต่อหน้าเขา，ผู้ชายคนนี้เหมือนหุ่นขี้ผึ้ง，ถ้าไม่ใช่เพราะหายใจหนักและหน้าแดงระเรื่อแสดงว่าเขายังมีชีวิตอยู่，ยิ่งดูก็ยิ่งกลัว เลยเอาผ้าเช็ดตัวกลับ。
เด็กชายที่อดไม่ได้ที่จะสัมผัสหน้าอกของเขา，สัมผัสอันอบอุ่นทำให้หัวใจของ Wu Yang กระชับ，สถานการณ์ปัจจุบัน，ผู้ชายคนนี้ไม่ปล่อยให้ตัวเองถูกสังหารเหรอ? Wu Yang คิดถึงสิ่งนี้，ก้มลงมองร่างของเด็กชาย，ท่อนเนื้อที่ยืนนิ่งยังคงกระโดดอยู่ในขณะนี้，ตาม้าคอยบีบเมือกออกมา，ขนหัวหน่าวที่รากเปียกมานานแล้ว。มือของ Wu Yang สัมผัสอย่างควบคุมไม่ได้，แต่ไม่นานฉันก็นึกถึงลูกพี่ลูกน้องของฉันที่ไม่รู้ว่าจะไปที่ไหน，ตื่นกะทันหัน。
"ผิด，แล้วเสี่ยวหยูล่ะ? หวู่หยู! หวู่หยู! “หวู่หยางตะโกนสองครั้งอีกครั้ง，มองไปรอบๆห้อง，ห้องไม่ใหญ่，หลังจากดูตู้เสื้อผ้าและใต้เตียงแล้ว，เขายืนยันว่าหวู่หยูไม่อยู่บ้าน，แต่อะไรคือคำอธิบายสำหรับผู้ชายที่อยู่บนเตียง? เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ ดวงตาของ Wu Yang ก็ถูกดึงดูดโดยแล็ปท็อปบนโต๊ะ。
คอมพิวเตอร์เปิดอยู่，เมื่อฉันเดินเข้าไปใกล้อีกสองก้าว ฉันก็เห็นว่ามันเต็มไปด้วยข้อความ，หวู่หยางไม่ต้องการเห็น，ดูเหมือนตอนนี้โทรแจ้งตำรวจดีกว่า，พอคิดได้ก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมากด 110，หยิบโทรศัพท์มาแนบหู，ตายังคงมองเนื้อหาบนหน้าจอคอมพิวเตอร์โดยไม่รู้ตัว，เพียงไม่กี่บรรทัด Wu Yang ก็ตกใจ，วางสายโทรศัพท์อย่างรวดเร็ว!
【 22 ธันวาคม，หลังเกมวันนี้，ผู้อาวุโส Feng Qi ของสโมสรจะยอมรับคำเชิญของฉันให้เป็นแขกที่บ้าน，ในห้องของฉันเขาจะเชื่อฟังฉัน，เขาจะเป็นเหมือนของเล่น，ไม่มีความคิดไม่มีอารมณ์，จนกว่าฉันจะส่งเขาไป。ลูกพี่ลูกน้องคืนนี้]
Wu Yang สับสนกับข้อความนี้，แต่เมื่อฉันเห็นสภาพของคนบนเตียง ฉันรู้สึกกังวลเล็กน้อย，และข้อความสุดท้ายที่ยังเขียนไม่เสร็จเป็นเรื่องเกี่ยวกับตัวฉันเอง。หัวใจของหวู่หยางเต้นเร็วขึ้น，พลิกเอกสารอย่างรวดเร็ว，ส่วนของเนื้อหาที่ไม่สมเหตุสมผลทำให้ Wu Yang ขมวดคิ้ว，สิ่งที่น่ากลัวที่สุดคือหลังจากอ่านข้อความทุกย่อหน้าแล้ว จะมีลูกพี่ลูกน้องทำงานล่วงเวลาคืนนี้ถึงสิบโมงเช้าก่อนกลับบ้าน。’
สมองของ Wu Yang หึ่ง，ด้วยความตกใจ ฉันมองดูผู้ชายที่กำลังหายใจหอบอยู่บนเตียงอีกครั้ง，เป็นไปได้ไหมที่โลกนี้มีพลังเหนือธรรมชาติ?
ทันใดนั้นก็มีเสียงมาจากข้างนอก，หวู่หยางโล่งใจ，รีบปิดประตูของลูกพี่ลูกน้องของฉัน，ติดไว้หลังประตูแล้วฟังว่าเกิดอะไรขึ้นข้างนอก，มีคนกลับมาแน่นอน，บุคคลนั้น Bacheng เป็นลูกพี่ลูกน้องของเขา Wu Yu，หวู่หยางช่วยไม่ได้，กรณีนี้ต้องไม่พบเจอ，ซ่อนตัวอยู่ในตู้เสื้อผ้าอย่างรวดเร็ว，เพียงไม่กี่วินาทีหลังปิดตู้，ประตูเปิดแล้ว。
หวู่หยางหยิบโทรศัพท์มือถือของเขาออกมาในความมืด，ฉันรีบส่งข้อความถึง Wu Yu 'Xiaoyu，คืนนี้พี่อาจจะไม่กลับมา，ปลอดภัยด้วยตัวเอง。' อันที่จริง น้องใหม่ไม่จำเป็นต้องใส่ใจมากนัก，เพียงแต่ว่าเมื่อวู่หยางเห็นเนื้อหาบนคอมพิวเตอร์เมื่อครู่นี้，มีขนดกเสมอ，เลยส่งข้อความมาป้องกันไม่ให้มันเกิดขึ้น。
ข้อความเพิ่งถูกส่งไป，ได้ยินเสียงโทรศัพท์ดังอยู่นอกประตูตู้เสื้อผ้า，ดูเหมือนว่าหวู่หยูจะพูดถูก。
“บัดซบ! คุณทำเฟิงฉีเสร็จแล้วจริงๆ!，ยาชนิดใดที่โหดร้ายเช่นนี้! “เสียงที่ไม่คุ้นเคย，มีคนที่สอง。
“ไม่ต้อง，บังเอิญพี่ชายส่งข้อความมาว่าคืนนี้ไม่กลับมา，แค่นอนที่นี่。”
Wu Yang ได้ยินเสียงคนอื่น，อดไม่ได้ที่จะอยากรู้อยากเห็น，มองออกไปอย่างเงียบๆ จากช่องว่างในตู้เสื้อผ้า，เด็กชายตัวสูงยืนอยู่ข้าง Wu Yu，ผิวคล้ำมาก，ผมหงาย，ตัวโตแล้วดูเจ้าเล่ห์มาก，ฉันถูเป้าผ่านกางเกงบอลของฉัน，เครื่องแบบของพวกเขาเหมือนกับ Feng Qi บนเตียง，หวู่หยางจำได้ว่าหวู่หยูเคยสวมชุดนี้และบอกตัวเองว่าเขาได้เข้าร่วมทีมบาสเก็ตบอล，เพียงเพราะเสื้อตัวนี้，ฉันเข้าใจผิดว่า Feng Qi อยู่บนเตียงสำหรับ Wu Yu。
"เฮ้~ ความรู้สึกนี้ดีจัง，คืนนี้เรา 3P ได้จนถึงเช้าเลยนะ~" เด็กชายผิวดำถอดรองเท้าผ้าใบแล้วปีนขึ้นไปบนเตียง，นั่งบนท้องของเฟิงฉี “ฉันบอกว่านายไปเอายามาจากไหน?，ADHD ของ Feng Qi ก็เหมือนเดิม，นอนที่นี่อย่างน่ารัก? “พูดถึงเรื่องนี้ เขาก็ยกผ้าเช็ดตัวออกจากใบหน้าของเฟิงฉี” ! “ฉันคงตกใจกับรูปร่างหน้าตาของเฟิงฉี，ในเวลานี้ Wu Yang ยังคงมีความทรงจำที่สดใหม่เกี่ยวกับใบหน้าที่ไร้พระเจ้าในใจของเขา，ร่างกายส่วนล่างเปื้อนเลือด。
"เป็นไงบ้าง? เซ็กซี่มากมั้ย~" หวู่หยูพูดแล้วนั่งลงที่หน้าโต๊ะ，นิ้วเริ่มแตะบนแป้นพิมพ์，ในเวลาเดียวกัน เขายิ้มอย่างน่าสนใจให้กับเด็กชายผิวดำที่ประหลาดใจบนเตียง。
“ฉันพูดเหมือน…"เด็กผิวคล้ำครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง" เหมือนสูญเสียจิตวิญญาณในอนิเมชั่น，นั่นคือสิ่งที่รู้สึก! การกระตุ้น TM ที่แท้จริง。“เมื่อพูดอย่างนั้น เขาก็บีบแก้มของเฟิงฉีอย่างตื่นเต้น，ส่ายหัวไปมา "แรงเกินไป，วิธีนี้ทำอย่างไร? "
“อยากรู้เหรอ?”
"ไร้สาระ!"
“แล้วทำไมไม่ลองดูก่อนล่ะ”
"หวู่หยู，คุณหมายถึงอะไร “จู่ๆ เด็กชายผิวดำก็ไม่มีรอยยิ้มเลย，ดู Wu Yu อย่างระมัดระวัง。
“ไม่มีความหมายอื่น，แค่ให้คุณสัมผัสได้ถึงความรู้สึกราวกับเป็นของเล่น~" น้ำเสียงของ Wu Yu ผ่อนคลายมาก，เหมือนเรื่องตลก，ระหว่างพูดยังแตะคีย์บอร์ดเบาๆ。
“…，ฉันไม่สนใจ，เก่า…”
ร่างของเด็กชายผิวดำที่คุกเข่าอยู่บนเตียงก็แข็งตัว，ล้มไปข้างหน้า，ร่างกายของเขากระแทก Feng Qi อย่างหนัก，กอดกันสองคน，เพียงแต่จู่ๆห้องก็เงียบสงัด，เงียบน่ากลัว。
แน่นอนว่ามีบางอย่างผิดปกติกับคำพูดเหล่านั้น，หลังจากที่ Wu Yang เชื่อมั่นในการคาดเดาก่อนหน้านี้ เขาก็ตะโกนในใจ，กลั้นใจเต้นไม่ไหว，ในขณะเดียวกันก็มีความรู้สึกโกรธ，ไม่คิดว่าตัวเองทำงานล่วงเวลาทุกวันเพราะไอ้หนุ่มตัวเหม็นหวู่หยู! ถ้าไม่ใช่เพราะว่าตอนนี้ไม่เหมาะที่จะปรากฎตัว，ฉันรีบออกไปเมื่อนานมาแล้วและทุบตี Wu Yu อย่างรุนแรง。และอื่น ๆ อีกมากมาย! หวู่หยางก็นึกถึงอะไรบางอย่าง，ถ้าเพียงแต่ฉันสามารถอยู่ในตู้นี้ในคืนนี้ได้，คุณต้องการดูอีโรติกสดไหม….
Wu Yang แค่คิดเรื่องนี้，หวู่หยูลุกจากที่นั่ง，ก็ปีนขึ้นเตียง，ในเวลานี้ เด็กผู้ชายสามคนในชุดบอลกำลังอัดแน่นอยู่บนเตียงที่ไม่ใหญ่โต，ความเสียดทานของเนื้อเกิดอยู่ตลอดเวลา。
หวู่หยูหันหลังให้กับเด็กชายผิวดำที่นอนอยู่บนร่างของเฟิงฉี，อยู่ในขั้นตอนการพลิกกลับ，Wu Yang เห็นคนที่คุ้นเคยผ่านรอยแตกของประตู，ว่างเปล่า，ดวงตาที่ไร้พระเจ้า，ร่างกายส่วนล่างของ Wu Yang ที่ถูกเหวี่ยงและหมุนไปรอบๆ ราวกับหุ่นเชิด ถูกผลักขึ้นอย่างสมบูรณ์。
กางเกงบอลชายหนังสีดำก็ซีดถึงเข่าโดย Wu Yu，ไม้แขวนสีน้ำตาลขนาดใหญ่ปรากฏขึ้น，ตีเขาตรงที่ท้อง，ทำ snap。
'เด็กคนนี้เป็นเกย์，ดีกว่าฉัน! ' หวู่หยางรู้สึกอิจฉาเล็กน้อยในเวลานี้，ลูกพี่ลูกน้องอายุน้อยกว่าเขาสี่หรือห้าปี，'กอดซ้ายและกอดขวา' ได้แล้ว! เขายังเด็กอยู่! ทำได้แค่แอบดูพี่ในตู้อย่างมีความสุข，ถึงก้นจะแข็งก็ไม่กล้าตบ。
ในเวลานี้ Wu Yu บนเตียงได้ถอดเสื้อผ้าของเขาออกแล้ว，หุ่นเด็กบาสเก็ตบอลมาตรฐานโชว์กล้าม，ทุบตูดของเขา，มาที่เฟิงฉี，เล็งไปที่หัวโจกของเขาแล้วนั่งลง。
"เฮ้~" ขณะที่หวู่หยูนั่งลงช้าๆ，เขาหอบ，ดูเจ็บปวดและมึนเมา，นั่งลงอย่างสมบูรณ์ในเวลาไม่นาน。
'ขึ้นอยู่กับ，พี่ชายเป็นศูนย์จริงๆ! ' Wu Yang เกือบจะคำรามในใจของเขา，Wu Yu มักจะดูแข็งแกร่งมาก，หงุดหงิดมาก，แต่ใครจะไปคิดว่ามันเป็นศูนย์。
“เฟิงฉี，เริ่มสำรองข้อมูลเลย，รายงานครั้งเดียว。“ทันทีที่คำพูดออกมา，เฟิงฉีซึ่งไม่ได้เคลื่อนไหวเป็นเวลานาน จู่ๆ ก็แข็งทื่อ，แล้วล้มลงบนเตียงอย่างแรง。
“หนึ่ง...” คำพูดที่ไร้ความรู้สึกออกมาจากปากของเฟิงฉี，วินาทีต่อมา เอวของเขายืดขึ้นอีกครั้ง "สอง…สาม….สี่…Fives…“เฟิงฉีเปรียบเสมือนเครื่องจักร，ทำซ้ำการกระทำของการยืดเอวอย่างต่อเนื่อง，จำนวนรายงานทางกลในปาก。
“เอ่อ..วู้…โอ้อึ…เย็น…“หวู่หยูวางมือไว้ข้างหลัง，ร่างกายของเขาถูกเขย่าโดยร่างกายของ Feng Qi ไม่ใช่แค่ "ให้ตายสิ"…ถ้าดูดีจะโวยวายสาวทุกวัน..หญ้า! “Wu Yu จับหัวของ Feng Qi ด้วยถุงเท้าของเขา，เท้าหยาบถูกลูบบนใบหน้าของ Feng Qi，ทำให้เสียงนับของมันเบลอ。
“บัดซบ...! ให้ข้า… เร็วเข้า…” หวู่หยูตบเฟิงฉีหลายครั้งด้วยเท้าอันใหญ่โตของเขา，แม้จะโดนด่า，ร่างกายของเฟิงฉียังคงผันผวนอย่างรุนแรงราวกับเครื่องยนต์ "โอ้ โอ…อะไร…“เสียงของ Wu Yu ดังขึ้นและดังขึ้น，รุนแรงไปหน่อย，ฉันเดาว่าเพื่อนบ้านได้ยินมัน。
Wu Yang ถูกซุกอยู่ในตู้เสื้อผ้าในเวลานี้，มึนไปหมด，ฉันพยายามเปลี่ยนอิริยาบถเงียบๆ，แต่กองเสื้อผ้าหล่นอยู่ใต้เท้าฉัน，เสียสมดุลร่างกายทันที，หลุดออกจากตู้。
Wu Yu ที่กำลังคร่ำครวญอย่างบ้าคลั่งเกี่ยวกับ Feng Qi รู้สึกหวาดกลัวกับการเคลื่อนไหวนี้，นั่งตัวตรง，มองไปที่ Wu Yang ด้วยความประหลาดใจ。
“พี่..พี่! คืนนี้พี่ไม่กลับหรือไง!...มาจากที่นี่ได้ยังไง…ที่นี่? ? “หวู่หยูถอยหลังโดยไม่รู้ตัว，แต่งกายด้วยเสื้อผ้า，Feng Qi ที่ด้านข้างยังคงตีอากาศ。
หวู่หยางหลุดออกจากตู้，ปกปิดตัวเองด้วย，หลังจากจ้องมองที่ Wu Yu เป็นเวลานาน เขาก็ไร้ความปรานี。
"ไอ้หนูเหม็น! พี่ชายฉันทำงานล่วงเวลา，ทั้งหมดเป็นความผิดของคุณ! “ในขณะที่เขาพูดเขาก็โยนตัวเองลงบนเตียง，รูปลักษณ์ที่ต้องการเอาชนะ Wu Yu。
“หึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึหึ…พี่ชาย ฟังฉันนะ…"หวู่หยูรู้สึกอับอาย。
“อธิบายบ้าๆ，สองคนนี้อยู่บนเตียงของคุณ，สิ่งที่เขียนบนคอมพิวเตอร์ของคุณ，ทำให้ฉันทำงานล่วงเวลาทุกวัน，เพียงเพื่อให้คุณทำสิ่งนี้ที่บ้าน! “ในขณะที่พูด Wu Yang โกรธจริงๆ。
"พี่ชาย，ถ้าคุณกล้าที่จะเอาชนะฉัน，ฉันจะบอกพ่อแม่ของคุณ! แค่รอโดนด่า! “หวู่หยูกลับลำบากในทางตรงกันข้าม。
“อย่าคิดว่าฉันไม่กล้า，วันนี้คุณจะไม่อธิบายเรื่องนี้ให้ฉันฟัง，ฉันจะทุบตีคุณ。“หวู่หยางปล่อยอู๋หยู，ยืนขึ้น，จับจ้องไปที่น้องชายที่ไม่ซื่อสัตย์คนนี้。
"เอ๊ะ，แค่... แค่... ฉันไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น，ฉันคิดว่ามีโฆษณามากเกินไปใน WPS，ฉันไปที่อินเทอร์เน็ตและดาวน์โหลดเวอร์ชั่นที่แตก .. ใครจะรู้ว่าสิ่งนี้แปลกมาก，เขียนสิ่งที่เป็นจริง，ไม่ว่าจะอุกอาจ。”
"ฉันเข้าใจสิ่งนี้，แต่ทำไมสิ่งนี้ถึงถูกสำหรับคุณ? พูด! มีคนเอาไปบนถนนหรือไม่? “หวู่หยางสงสัย。
"อุ๊ย，จริงแท้，อยากให้อธิบายยังไง! "
"บอกคุณ，ฉันต้องหาจุดสมดุล เมื่อคุณให้ฉันทำงานล่วงเวลาทุกวัน! ขอคอมพิวเตอร์ของคุณหน่อย，ขอให้ข้าพเจ้าตระหนักถึงความปรารถนาต่อไปนี้ด้วย。"Wu Yang นั่งหน้าคอมพิวเตอร์และกำลังจะพิมพ์。
“เฮ้ พี่ชาย เดี๋ยวก่อน อย่าขีดเขียน，สิ่งนี้สามารถเกิดขึ้นได้จริง。“หวู่หยูรู้สึกประหม่าเล็กน้อย，เขากลืนลำบากเล็กน้อย。
"สบายใจได้，ฉันเป็นพี่ชายของคุณ ฉันจะประมาทเหมือนคุณไม่ได้หรือ。”
“ไม่ ฉันดูคุณเขียน。”
หวู่หยางวางมือบนแป้นพิมพ์，หายใจเข้าลึกๆ แล้วเริ่มพิมพ์。
【 22 ธันวาคม，ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ฟังคำแนะนำของ Wu Yangyan]
"คุณเขียนอะไร?，อ่านไปก็ไม่มีประโยชน์。"Wu Yu เตือนที่ด้านข้าง。
"โอ้โอ้โอ้，ไม่มีชื่อ，สิ่งนี้เสริม。”
“ตึ๊ก ตึ๊ก ตึ๋ง，พี่ก็ชอบ，ไม่ใช้วิธีเดียวกับฉัน，ขอโทษนะ~"
【 22 ธันวาคม，ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป Wu Yu จะทำตามคำแนะนำของ Wu Yangyan]
“พี่ชาย! คุณกำลังทำอะไร!” หวู่หยูเห็นว่ามีการเพิ่มชื่อของเขา，รู้สึกเสียวซ่าหนังศีรษะ，เขารู้ว่ามีบางอย่างผิดปกติ，ไปหยิบโน๊ตบุ๊คมา，แต่เสียงของ Wu Yang ก็ดังขึ้นในหูของเขาทันที。
“วันนี้เธอต้องไม่กระแทกคอมพิวเตอร์เครื่องนี้อีก。”
ร่างกายของ Wu Yu ถูกเซ，ยืนบนโต๊ะอย่างไม่เต็มใจ，อยากขโมยคอมพิวเตอร์，แต่เมื่อไหร่ก็ตามที่นึกถึง，มันเหมือนกับสูญเสียการควบคุมมือของคุณ。
“หวู่หยาง，คุณมากเกินไป! คุณจำฉันได้! "
“เสี่ยวหยู่，ยังไม่ได้ทำอะไรเลย，สองคนนี้อยู่บนเตียงคุณทำต่อไป，ฉันทำคอมพิวเตอร์หาย。"หวู่หยางกล่าวว่า，ค่อยๆ สะบัด Wu Yu เป็นไก่ที่อ่อนแออยู่แล้ว，หลังจากนั้น เขาก็หยิบคอมพิวเตอร์ขึ้นมาและเดินออกจากห้องไป。
“หวู่หยาง!!!” หวู่หยูฉีหน้าแดง “เฟิงฉีและหูจื้อเฟิง，วางเขาลงเพื่อฉัน! "
เมื่อหวู่หยางได้ยินสิ่งนี้ หัวใจของเขาก็แน่นขึ้น，เขาเกือบลืมไปว่าคนสองคนบนเตียงถูกควบคุมโดย Wu Yu，ผมเห็นคนสองคนนั่งอยู่บนเตียงอย่างว่างเปล่า，กางเกงยังห้อยอยู่ที่เข่า，ลุกจากเตียงโดยตรงและเข้าหา Wu Yang。
“เสี่ยวหยู่，คุณไร้เดียงสาเกินไป。“Wu Yang ซ่อนตัวอย่างรวดเร็วในห้องของเขาพร้อมกับคอมพิวเตอร์อยู่ในอ้อมแขนของเขา，เลือกทุกอย่างยกเว้นที่เขียน，ลบ。
Feng Qi และ Hu Zhifeng ที่เพิ่งลุกขึ้นจากเตียงสั่นเทา，แล้วส่ายหัว，ทั้งสองมองหน้ากันพร้อมกัน，เต็มไปด้วยความสงสัย，มองย้อนกลับไปฉันเห็น Wu Yu เปลือยเปล่า，ทั้งสองขมวดคิ้ว，เหมือนจะจำบางอย่างได้。
"หวู่หยู，คุณทำบ้าอะไรกับฉัน。"หูจื้อเฟิงรีบออกไปก่อน，แต่สะดุดขาสั้นที่ถอดเข่า，ล้มลงกับพื้น。
เฟิงฉียังคงมองอู๋หยูอย่างสงสัย，ดูก้นของคุณสิ，ทันทีที่เขามองไปที่ Wu Yu ด้วยใบหน้าที่น่ารังเกียจ，ฉันไม่ได้นอน，ใส่กางเกง，หันหลังแล้วจากไป。
Hu Zhifeng ปีนขึ้นไปอย่างรวดเร็ว，ต่อยหวู่หยูที่ท่วมท้นไปแล้ว，ในวินาทีต่อมา Hu Zhifeng ก็คว้าคอของเขาไว้。
“เจ้าเด็กกล้า，ฉันกล้าที่จะหลอกคุณ! คุณยังต้องการที่จะมีเพศสัมพันธ์ดอกเบญจมาศของ Lao Tzu? ตั้งค่าสำหรับ Lao Tzu，วันนี้ฉันจะฆ่าคุณ! "
หวู่หยู่ที่ถูกต่อยเข้าที่หน้าฟื้นแล้ว，ยังรำคาญ，ความเจ็บปวดบนใบหน้าของเขายังจุดประกายอารมณ์ของเขาอีกด้วย。
"ไอโง่，ฉันแค่อยากจะเย็ดเธอดอกเบญจมาศ，คุณโดนฉันหลอก，คุณมีความแน่น! “ปากของ Wu Yu หัก，ตะโกนใส่ Hu Zhifeng อย่างโหดเหี้ยม。
“บัดซบ...” หูจื้อเฟิงตกใจ，เป็นเจ้าของตูดอย่างรวดเร็ว，วินาทีถัดมาคุณก็รู้ว่าถูกหลอก，โกรธมาก "คุณให้ฉัน…."ยกกำปั้นขึ้นแล้วคุณจะพ่ายแพ้，แต่มันก็หยุดกะทันหัน.
“ยังไง…ฟ่อ…เกิดอะไรขึ้น，ฉันปวดหัว…"ฉันปล่อยมือที่คว้าคอของ Wu Yu，ร่างกายโยกเยก，ถือกำแพง “อู๋หยู..”
“…"หวู่หยูมองที่หูจื้อเฟิงเช่นนี้，เหมือนจะเข้าใจว่าทำไม，ใจหาย。
"หวู่หยู…ขอโทษนะฮะ.. ฉันลืมมาบ้านคุณในฐานะแขกและต้องโดนคุณเย็ด…ขอโทษ ขอโทษ..” หูจื้อเฟิงส่ายหัว，หน้าเศร้า，เกาหลังศีรษะ，แล้วพลิกตัวนอนลงบนเตียง，เขาขมวดคิ้ว “มาเลยหวู่หยู~”
เพิ่งโดนต่อย，ย่อมได้ใบหน้ากลับมาบ้าง，ตบตูด Hu Zhifeng。
"วางเลย!"
“โอเค..” หูจื้อเฟิงคุกเข่าบนเตียง，ดันตูดให้สุด，ก้นดำกลาง，เป็นสีอ่อน，ปิดแน่น，ห้อยอยู่ระหว่างขา，ตาม้าเพราะเคยแข็งตัวมาก่อน，ของเหลวต่อมลูกหมากข้นหนืดขยายเป็นเส้นใย。หวู่หยูถูที่แขวนครึ่งแข็งของเขา，เล็งไปที่ทวารหนักที่ปิดของ Hu Zhifeng แล้วค่อยๆ กดเข้าไป。
มีเสียงหอบจากประตูถัดไป，Wu Yang มองหน้าจอคอมพิวเตอร์ด้วยความประหลาดใจ，แน่นอนว่าสิ่งที่เขียนบนนั้นเป็นจริง! ค่อยๆพิมพ์บรรทัดบนคอมพิวเตอร์。
[Wu Yuhui จะเลิกคิดที่จะขโมยคอมพิวเตอร์อย่างสมบูรณ์]

บทที่สอง

หวู่หยางตื่นขึ้นอย่างเป็นธรรมชาติก่อนเจ็ดโมง，เป็นนิสัยที่พัฒนามาตั้งแต่ทำงาน，เกิดอะไรขึ้นเมื่อคืนนี้เหมือนความฝัน，หลังจากจ้องสมุดบนโต๊ะข้างเตียงอยู่นาน，ยืดและนั่ง，มาที่ประตูของ Wu Yu，เคาะประตูอย่างสุภาพสามครั้ง。
ได้ยินเสียงตุ่มเล็กๆ ในบ้าน，ประตูเปิดอยู่。
“มารยาทไงครับ。“แน่นอนว่าเป็นหวู่หยูที่เปิดประตู，มองอู๋หยางด้วยความรังเกียจ，ตาเต็มไปด้วยความไม่พอใจและขุ่นเคือง "มีตดให้ไป。”
“ทำไมคุณมองฉันแบบนี้” แตะหัวของ Wu Yu “เข้ามาแล้วบอกฉันเกี่ยวกับคอมพิวเตอร์。”
"คุณควรจะลูบคลำลูกสุนัข!" Wu Yu สะบัดมือของ Wu Yang ออกไป，แม้จะโกรธมาก แต่เขาก็เชื่อฟัง Wu Yang กลับเข้าไปในบ้าน。
“ดูเหมือนเพื่อนร่วมชั้นของคุณจะกลับไปแล้ว，เมื่อคืนดีมาก~"

เนื้อหานวนิยายที่เหลือฟรีสำหรับผู้ใช้วีไอพี!