บทนำ
ริเวอร์ ช่างภาพสายธารน้ำใจชาวไต้หวัน สร้างสรรค์ผลงานชิ้นเอกอีกรูปแบบหนึ่ง ต่อจาก "101 Taiwanese Colourful Man"
ความเยาว์，เช่นเดียวกับสวนแกรนด์วิวใน "ความฝันของแมนชั่นสีแดง" สุดคลาสสิก，
ไม่มีกาลเวลาที่โหดร้าย，ไม่มีการเกิดขึ้นจริงของฤดูใบไม้ผลิและฤดูหนาว，
เหมือนสวนเอเดนนิรันดร์，นับจากวินาทีที่เสร็จสิ้น，อีกทั้งยังล็อคแบบถาวร，
ทุกครั้งที่อ่านเรื่อง “ความฝันคฤหาสน์แดง”，คุณสามารถรู้สึกถึงความโศกเศร้าที่มองไม่เห็นได้เสมอด้วยสีสันอันงดงาม，
เหมือนวัยเยาว์ของฉันเอง，มีความมืดซ่อนอยู่ในรอยยิ้ม，เหมือนกับว่าไม่ว่าสีจะเข้มแค่ไหน มันก็จะอ่อนแอและอ่อนแอในที่สุด，
ไม่ว่าดอกไม้จะหอมแค่ไหน มันก็จะร่วงโรยและกลับคืนสู่พื้นดินในที่สุด，ไม่ช้าก็เร็ว。
ตัวละครหลายตัวใน “ความฝันคฤหาสน์แดง” ไม่พอใจกับสิ่งที่ควรเป็นในยุคนั้น，
ไม่ว่าสถานะของตนจะสูงหรือต่ำก็ตาม，การต่อต้านความคิดเก่าๆ、ไม่พอใจกับกฎอนุรักษ์นิยม，การแสวงหาตนเอง，
จริงๆแล้วคล้ายกับสิ่งที่หลายคนดูเหมือนเมื่อยังเป็นเด็ก。
หลังจากโตขึ้น，คนส่วนใหญ่มักสวมหน้ากากแห่งความเงียบ，
ไม่มีการไล่ตามความฝันอีกต่อไป，ฉันไม่มีความกล้าที่จะแสดงตัวตนที่แท้จริงของฉันอีกต่อไป。
หลายบทในหนังสือ，สิ่งเหล่านี้ล้วนเตือนให้ผู้เขียนนึกถึงสิ่งที่เขารักเมื่อตอนที่เขาโตขึ้น、สูญหาย，
นอกจากโศกนาฏกรรมอันนองเลือดอันเงียบสงบใน “ความฝันของคฤหาสน์แดง”，ฉันยังไตร่ตรองถึงความงามที่ควบแน่นในวัยเยาว์อยู่เสมอ、ความเสียใจในอดีต。
ครั้งนี้ริเวอร์ใช้ภาพดิจิทัลเพื่อสรุปความรู้สึกของเขาเกี่ยวกับ "ความฝันของคฤหาสน์แดง"，
ชวนคนสวยมาแสดงคอนเทนต์ใน “ความฝัน คฤหาสน์แดง” ที่สะท้อนวัยเยาว์ของตัวเอง
สร้างบรรยากาศที่เป็นเอกลักษณ์，มองเข้าไปในมุมหนึ่งของสวนลึก。
ปฏิบัติต่อกระบวนการสร้างสรรค์เสมือนเป็นการฝึกฝนทางจิตวิญญาณ，ฉันหวังว่างานจะบานสะพรั่งอย่างอิสระและมีสีสัน，ไม่ใช่แค่ในรัศมีที่จำกัดเท่านั้น。
ได้โปรดก่อน ！